صنعت فولاد یکی از پایه‌های اصلی توسعه اقتصادی کشورها به شمار می‌آید. این صنعت به عنوان یکی از صنایع مادر، نقش اساسی در تأمین مواد اولیه برای بسیاری از صنایع پایین‌دستی همچون خودروسازی، ساختمان‌سازی، لوازم خانگی، صنایع نفت و گاز و غیره دارد. بدون وجود زیرساخت‌های قوی در حوزه فولاد، رشد صنعتی و عمرانی در بسیاری از بخش‌ها دچار اختلال می‌شود.
یکی از ویژگی‌های مهم فولاد، قابل بازیافت بودن آن است. این خصوصیت باعث می‌شود که فولاد از نظر پایداری محیط‌زیستی نیز اهمیت پیدا کند. بازیافت فولاد نه تنها هزینه تولید را کاهش می‌دهد، بلکه مصرف انرژی و آلودگی محیط زیست را نیز به حداقل می‌رساند.
در کشورهای در حال توسعه، صنعت فولاد به عنوان یکی از محرک‌های اصلی رشد اقتصادی و اشتغال‌زایی مطرح است. احداث کارخانه‌های فولاد باعث جذب سرمایه، انتقال فناوری و ایجاد اشتغال مستقیم و غیرمستقیم می‌شود. علاوه بر آن، صادرات محصولات فولادی نیز می‌تواند منبع ارزآوری برای کشورها باشد.
با این حال، چالش‌هایی نظیر نوسانات قیمت مواد اولیه، رقابت شدید بین‌المللی، و الزامات زیست‌محیطی از جمله مسائلی هستند که تولیدکنندگان فولاد با آن‌ها مواجه‌اند. کشورهایی که بتوانند با بهره‌گیری از فناوری‌های نوین و مدیریت بهینه منابع، این چالش‌ها را پشت سر بگذارند، سهم بیشتری از بازار جهانی را به خود اختصاص خواهند داد.